“Yɛn bï cöörkï wat në kueer kën kek kɔn tëëk. Yɛn bï mɔ̈ɔ̈thden tɔ ye ɣɛɛr ku luɔi piny de yic ŋɔny ke lip në kenïïm. Kek gutguut cä lueel ka, ku abä ke muk ke ke cïï mär në yanɔm.
Ku të cï en guɔ thiɔ̈k ke pänydït, ku cï ɣet ë kuur ë Olip thar, ke kut dïït ë kɔc piööcë ëbɛ̈n ke ke jɔ piɔ̈ɔ̈th miɛt ku leckï Nhialic ë röl dït në baŋ de luɔi dït ëbɛ̈n luɔi cïk tïŋ,
Lɔ keek liep nyïïn, ke ke bï röt yäl bei ë mɔ̈ɔ̈thic lek tëɣer, ku yɛlkï röt bei ë riɛl ë Catanic, lek të nu Nhialic, agokï nyiɛɛi de karɛc yök, ku yökkï kë bïk lɔ̈ɔ̈k lak në kɔc ëtök kɔc cï tɔ piɛthpiɔ̈ɔ̈th në gäm cï kek a gam.’
Ku wek ee dhiën cï lɔc, bäny ke kake Nhialic, bäny ke dhiën ë melik, jur ɣeric, kɔc lɛɛn ke Nhialic pei, ke we bï kɔc aa guiëër piath de Raan ë cööl week bei ë cuɔlic bäk aa tɔ̈u ë ɣɛɛrdɛn ë pinyic ɣɛɛrdɛn ë gäi.