Na wën, aacï bänydït ke ka ke Nhialic ku kɔc ee löŋ gɔ̈ɔ̈r kadït cï looi tïŋ, ku tïŋkï mïth acötkï Luaŋdït yic, ke yek luel an, “Ɣothana ë tɔ̈u ke Wën ë Debid!” Agokï piɔ̈ɔ̈th diu arëët,
Go kut ë kɔc cath tueŋ kekë kut ë kɔc biɔth ke ciëën gokï ya cööt an, “Ɣothana ë tɔ̈u ke wën ë Debid! Thieithieei ë raan bɔ̈ në rin ke Bɛ̈nydït! Ɣothana ë tɔ̈u tënhial ya!”
Yɛn Yecu, yɛn ë tunydiën nhial tooc bï week lëk kakë në këde ɣööt ke Nhialic. Yɛn ee meei de Debid, ku ya mɛnh dhiënde, ku ya ciëër ee piny riaau ciëër ë runëpiny.