Na wën, të rëër en ë kuur ë Olip nɔm, ke kɔcpiööcë ke ke bɔ̈ të nu yen kapäc, bïk ku luelkï an, “Lɛ̈kë wook, bï kake röt looi nɛn? Ku kë bï kɔc bɛ̈ndu ŋic ee käŋö, ayï thök de piny?”
Go Yecu lueel an, “Acï tiiŋic, ku wek yɔ̈ɔ̈k aya an, Ëkööl wadäŋ, ke we bï Wën ë Raan tïŋ arɛ̈ɛ̈r ë baŋ cuëny de Riɛldït, ku bïï ë luäät nïïm luäät nhial!”
ku luɔi bï en week cuööt në lɔ̈ŋ bä wek lɔ̈ŋ në wook ëtök, wek kɔc ee luöi këtuc, kööl bï Bɛ̈nydït Yecu rɔt nyuɔɔth, të bï en paannhial kekë tuuckɛn ril bɔ̈ nhial,
ke thëm cïï gämdun them, luɔi ee yen këpiɛth aläl awär adhääp bï riääk, acakaa yen ë them ë mac, ka bï yök aye këde lɛc ku dhuëëŋ ku riëëu ëkööl bï Yecu Kërtho rɔt nyuɔɔth.
We kɔc nhiaar, wok ee mïth ke Nhialic ënɔɔnë, ku täudan bï wok tɔ̈u rial akën guɔ tïc. Ku aŋicku nɔn bï wo ciët en, kööl bï en tuöl, në tïŋ bï wok e tïŋ täu tɔ̈u en.