luäkë ya bei në kɔc de nïïm këriëëc kɔɔrkï ëbɛ̈n ee pinyë nɔm. Luöiyë keek këtuc në nuɛɛn cï kueet ë biäkden, tɔ mïthken yök nuan rɔ̈ŋ ke keek ku dɔ̈ŋ biäk ke mïth ke mïthken.
Ku päl cöökë, däŋ nu, tëthuth dïït lääuwic acï tääu ë kaamda në week, ago kɔc wën an, bïk tëëk ke ke lɔ tëde week, agokï cuö lëu, ku cïï kɔc e lëu aya, kɔc wën an, bïk jäl ëtɛ̈ɛ̈n, bïk tëde wook.’