luäkë ya bei në kɔc de nïïm këriëëc kɔɔrkï ëbɛ̈n ee pinyë nɔm. Luöiyë keek këtuc në nuɛɛn cï kueet ë biäkden, tɔ mïthken yök nuan rɔ̈ŋ ke keek ku dɔ̈ŋ biäk ke mïth ke mïthken.
Acï döŋ yetök ënɔɔnë, yen Jeruthalem, ku ee läkdɛn ɣɔn thɛɛr tak. Wään lööny en, në kɔc ke ater cin, acïn raan cï yen bɛ̈n kony. Ku kɔc ke aterde acïk en dɔl guöp ɣɔn wïïk en.
Ayï yïcöök, të tɔ en yï loi kërac, ke tɛɛmë wei: aduëër ŋuän tëde yïn, të le yïn tëde pïïr, ke yï cïn cöök tök, në luɔi bï yïn dɛ cök kaarou, ku bï yï cuat ë giɛnayic,
Ku päl cöökë, däŋ nu, tëthuth dïït lääuwic acï tääu ë kaamda në week, ago kɔc wën an, bïk tëëk ke ke lɔ tëde week, agokï cuö lëu, ku cïï kɔc e lëu aya, kɔc wën an, bïk jäl ëtɛ̈ɛ̈n, bïk tëde wook.’
Ku ritkï kɔcpiööcë piɔ̈ɔ̈th, yöökkï keek an, “Bïk aa tɔ̈u ë gämic apiɛth, ku an, në guöm ee wok katuc juëc guum en abï wo dhil lɔ ë ciɛɛŋ de Nhialicic.”
Guɔ lueel, an, “Bɛ̈ny, aŋic yïn.” Ago pɔ̈k nɔm ɛn, an, “Kɔckë ee kɔc ë bɔ̈ bei ë këtucdïït ë ke dhalic, ku acïk lupɔɔken waak, tɔkï ke ɣer ë riɛm de Nyɔŋamäälic.