Wek yɔ̈ɔ̈k ë yic, Të ŋootë tënhial ayï piny ke ke kën guɔ nyai, ka cïn gut tök ku acïn të thiin cï ɣɔ̈ɔ̈t bï nyaai në löŋic, të ŋootë käŋ ke ke kënë thöl kedhie.
Ku kööl ë Bɛ̈nydït abï bɛ̈n cït man ë cuɛ̈ɛ̈r, Në ee köölë tënhial abï nyaai në awuööu dït, ku lɛ̈ɛ̈ŋ kanhial në tuöc de manydït, ku piny abï nyop kekë ka cï looi thïn abï lɔ kuith piny.
ku abï pïïu ke kenyïïn weec ë kenyïïn kedhie, ku thuɔɔu acïï bï be nu, ayï jiɛthëpiɔ̈u, ku dhiëëu, ku arɛɛm, acïkï bï bɛ nu: ka tueŋ acïk jäl ëliŋliŋ.”