Acïtkï jɔ̈k dït piɔ̈ɔ̈th cie kuɛth. Kek ee bänykë acïkï käŋ ee yökiic. Raan ëbɛ̈n në keyiic aye ŋɛk kë nhiɛɛr ë piɔ̈nde looi, ku ye ŋɛk këdäŋ kɔɔr ke de kë bï yök thïn.
Ka kɔckï ayek kenïïm kut ke ke kɔɔr bïk kë bä lueel piŋ, ku acïkï kë cï lɛ̈k keek bïk looi ee looi. Wël ke nhiëër në kethook, ku ayek ŋoot ke ke cath në kuɛɛrkɛn ke dït de piɔ̈u yiic.
“Amawoou në week, wek kɔc ë löŋ gɔ̈ɔ̈r ku Parithai, kɔc de yäc aguk! Wek ë kɔc guöör biic ë Ciɛɛŋ de paannhial, wegup wek cie lɔ thïn, ku kɔc kɔɔr lɔ thïn acäkï ke ye päl lɔ thïn ayadäŋ.
Ku kääc kɔc juëc ë ke daai. Go bäny ceŋ piny gokï geet guöp aya, luelkï an: “Acï kɔc kɔ̈k kony, tɔ kony rɔt, tën ee yen Kërtho de Nhialic, raandɛn cï lɔc!”
Kɔc abï ŋɛk ke rɔt aa nhiaar, ku nhiaar ŋɛk rɔt, ku bïk aa kɔc nhiaar wëu, kɔc ee röt leec, kɔc ee röt tɔ ye adhuëŋ, kɔc ee lɔ̈t, kɔc ee ka ke kɔc ë dhiëth keek rɛɛc piŋ, kɔc ee thieithieei rɛɛc lueel, kɔc cïï piɔ̈ɔ̈th ɣer,