Na wën, ke woi Yecu guöp, ku nhiɛɛr, go yɔ̈ɔ̈k an, “Ee tök en a dak yïn: lɔ, ɣaacë kaku kedhie, ku miɔc kɔc kuanynyïïn, ke yïn bï dɛ wëu piɛth paannhial: ku bä, jɔt timduön cï rïïu nɔm, ku kuany a cök.”
Ku ade raan cɔl Thimon raan tëk ee kueerë, ke bɔ̈ rɛɛr, raan ë Kurene, ku ye wun Alekandaro ku Rupo: agokï dɔm, ku dhilkï tɔ jɔt timdɛn cï rïïu nɔm, tim ë Yecu.
Eeŋa në weyiic, raan de piɔ̈u luɔi bï en aloocdïït bäär yïk, ke cïï bï kɔn nyuc piny, ku jɔ wëu bï kɔɔr kueen, nɔn de wëu cath në yen bï en ke ye thöl?
Ku ritkï kɔcpiööcë piɔ̈ɔ̈th, yöökkï keek an, “Bïk aa tɔ̈u ë gämic apiɛth, ku an, në guöm ee wok katuc juëc guum en abï wo dhil lɔ ë ciɛɛŋ de Nhialicic.”
En aa guööm ɛn ee kakë aya: ku acä keek guum, ke yɛn kën yäär, në biäk ŋiɛc yɛn raan cä gam, ku aŋiɛc ëgɔk nɔn duëër en këdäŋ ŋiëc tiit kë cä kuɛ̈i yen aɣet kööl bï bɛ̈n.