16 Go yɔ̈ɔ̈k an, “Ŋadï acï këcamdït looi, ku jɔ kɔc juëc cɔɔl.
Yɛn cï lɔ domdï, nyan mit ë yapiɔ̈u, nyandiën thiaak. Yɛn mɛ̈ɛ̈t walkiën ŋïr yiic kekë mer. Yɛn cam miökdiën ë kiëc, kekë athïn de kiëc. Yɛn dek mɔ̈ndï kekë ca. Cämë, monydiën nhiaar, ku dɛ̈kkë arëk abä wiɛɛt ë nhiëër!
Kɔc ke Eparaim abïk riɛl cït rem de tɔŋ, ku abïk piɔ̈ɔ̈th miɛt cït kɔc ë dek mɔ̈u. Kuatden abïk ee kënë tïŋ ku mitkï piɔ̈ɔ̈th, ku leckï Bɛ̈nydït në kepiɔ̈ɔ̈th në biäk de kë cï looi.
Wëidït ku Nyɔŋamääl aluelkï, an, “Bä!” Ku raan pïŋ, ë lueel, an, “Bä!” Ku raan cï yal, ë bɔ̈, ayï raan de piɔ̈u keek, ë nöm pïïu ke pïïr youyou.
Ya kï, kääc ɣöt thokë, ke ya tɔŋ ɣöt thok: tëde en raan piŋ a röl ku liep ɣöt thok, ke yɛn bï bɛ̈n ɣöt tëde yen, ku buk aa cam ëtök, yɛn wokë yen.