Ku lueel an, “Bɛ̈nydït, na mit ë piɔ̈u ë yic we yɛn, ke yï pɛ̈l wook awɛ̈ɛ̈ckuɔ ku karɛckuɔ, ku gam wook tɔ wook ee kɔcku. Ku lɔ wekë wook. Kɔckë arilkï nïïm.”
Ee kërac yen këpiɛth cool? Ku ënɔɔnë acïk ya wɛ̈c pul bän lööny thïn. Tak yïnɔm ë kööl wään bän bɛ̈n tëde yïn ku jaam ë biäkden, ago ke cïï bï luööi në agöth.
Ku takï bäny ke kake Nhialic läŋ, bäny ee Bɛ̈nydït luööi në kaam de yïk kekë Luaŋdït. Ë ke dhiau ku lɛ̈ŋkï: an, “Kok piɔ̈u we kɔcku, Bɛ̈nydït. Du kɔc ke nɔmdu tɔ biɔn gup, du ke bï tɔ ye kääŋ yup në juööriic. Acïï rɔ̈ŋ bï kɔc aa lop an, “Nu Nhialicdu ë nou?”