Bɛ̈nydït Awärjäŋ, Nhialic Ɣeric de Yithriɛl aye lɛ̈k kɔc an, “Bäkkï ciëën ë määth ku ŋäthkï Yɛn. Ke we bï riɛl ku täukï ë mätic.” Ku wek cï jaai në luɔi bä wek e looi!
“Eeŋö ye kɔckï mim ke cïn kë cïk lueel, wään la Yɛn tëden bä keek la ke luök? Eeŋö kën kek cɔ̈tdï puk nɔm wën cɔ̈ɔ̈t Ɛn? Cä guɔ ciën riɛl kuɔny ɛn keek? Yɛn duëër wɛ̈ɛ̈r tɔ dëu abïï yic riɛl të cän e lueel ku pɔ̈k kiɛɛr ke ke ye jɔ̈ɔ̈r, abï rec nu thïn thou në biäk de ciɛ̈n pïïu.
Mïth ke wɛ̈ɛ̈t ke Jonadap acïk lööŋke riëëu luöi cïï kek mɔ̈u bï aa dek, agut cï ee köölë acïn raan töŋ ee mɔ̈u dek ë keyiic, ë biäk cï kek löŋ de wuönden döt. Ku Yɛn ee cool ke ya jam wo week, ku wek kën Ya riëëu.
Ka ënɔɔnë aluɛɛl, Yɛn Bɛ̈nydït, Nhialic de rɛm, Nhialic de Yithriɛl, wek kɔc ke Juda ku Jeruthalem wedhie, wek bä yiɛ̈n riääk wään cä lueel. Yɛn bï ee kënë looi në biäk cä wek kë cä lɛ̈k week ee piŋ, ku wek cïï cɔ̈tdï ee bɛ̈ɛ̈r të caal Ɛn week.”
Go Nhialic lɛ̈k kɔcke an, “Kääckï në apɔ̈k kuɛɛr ku daaikï. Yak kuɛɛr thɛɛr luɔp ku të nu kueer piɛth. Cathkï thïn, ku wek bï rëër në mät.” Ku ayek lueel an, “Ei, acuku bï looi!”
Duökï be ciët kuarkun, kɔc ɣɔn ye tït ke guiëër jamdï. Acï Bɛ̈nydït de rɛm lueel an, ‘Pälkï karɛckuön yak looi. Ku acïkï jamdï ee piŋ, ku cïkï ya riëëu.’