Ka kɔckï ayek kenïïm kut ke ke kɔɔr bïk kë bä lueel piŋ, ku acïkï kë cï lɛ̈k keek bïk looi ee looi. Wël ke nhiëër në kethook, ku ayek ŋoot ke ke cath në kuɛɛrkɛn ke dït de piɔ̈u yiic.
Yen aa wek röt tiit, ku yak cool ë lɔ̈ŋ ë aköölnyïïn kedhie, ke bï we tɔ ye kɔc ee röŋ në luɔi bä wek poth ë ka bï bɛ̈në kedhie, aguɔkï kɔ̈ɔ̈c ë Wën ë Raan nɔm.”
Week mïththiikë, ë döŋ ke ye tëthiinakäŋ të rɛ̈ɛ̈r ɛn wo week. We bï a kɔɔr: ku acït man cän e lɛ̈k Judai an, ‘Të la yɛn thïn, ke we cïï duëër bɛ̈n, yen alɛ̈k week ënɔɔnë.’
Ade tunynhial ë Bɛ̈nydït ee bɛ̈n piny le ë awuölic ëkööl mɛɛn, bï pïïu bɛ̈n weer: ku raan ë kɔn lɔ ë pïïu yiic, të cï ke weer, ka bï waar ë juändɛn nu ë yeguöp.
ke ke puk kenïïm Jocua, ku luelkï an, “Ai ee pänydït thiinakäŋ. Kɔc acïkï duëër lɔ kedhie, të le ë yen mak. Toc aguum kaarou, ku nɔn ee yen aguum kadiäk ke kɔc lek rum. Du rem de tɔŋ tooc ëbɛ̈n.
Yen aŋuɛ̈ɛ̈n ë luɔi bä wek cök ë kaar wek en nɔn bä wek cɔ̈t ë cɔɔlë week ku löny ë lɔcë week tɔ ye yic ëgɔk: na luɔikï kakë, ke we cïï bï kɔ̈th anandun.