“Yɛn bï cöörkï wat në kueer kën kek kɔn tëëk. Yɛn bï mɔ̈ɔ̈thden tɔ ye ɣɛɛr ku luɔi piny de yic ŋɔny ke lip në kenïïm. Kek gutguut cä lueel ka, ku abä ke muk ke ke cïï mär në yanɔm.
Go ke yɔ̈ɔ̈k, an, “Yen tëde ka, raan ëbɛ̈n raan ë löŋ gɔ̈ɔ̈r raan cï wɛ̈ɛ̈t në këde ciɛɛŋ de paannhial, yen acït raan ee bɛ̈ny de baai, raan ë käŋ bɛ̈ɛ̈i bei në wëuke yiic ayï ka cï piac yök ayï kathɛɛr.”
Luɔi ee yen Nhialic, Raan ɣɔn yöök ɣɛɛrëpiny, an, “Bä bei tëcol, ye piny riaau!” Yen aa riau wopiɔ̈ɔ̈th, agoku riau de ŋïny de dhuëëŋ de Nhialic yök, riau nu ë Yecu Kërtho nyin.
Ke wo cïï bï bɛ aa mïth thiiakäŋ, mïth ee yom miaŋ ëbɛ̈n, leer ke tɛ̈ɛ̈n ku leer ke tɛ̈ɛ̈n, yom de wëët ë kɔc, në math mɛthë kɔc kɔc ë ruëëny, ku cäp kithic ee kek kɔc math.
Yak jam de Kërtho tɔ rɛ̈ɛ̈r ë weyiic në pɛlënɔm ëbɛ̈n, abäk kuɛth ë ye, yak röt wɛ̈ɛ̈t wapäc ku yak wenïïm tak në diɛt, ku diɛt ke Nhialic ku diɛt ke Wëidït, ku yak Bɛ̈nydït kɛ̈t në miɛt ë wepiɔ̈ɔ̈th.
Ku raan ee löŋ cï dikëdik woiyic, löŋ de luny ee kɔc lony, ku jɔ aa cool thïn ku acie raan ee piŋ ku jɔ nɔm määr, ee raan ee luɔi looi, raanë abïï thieei në luɔidɛn ee yen e looi.
Yak lɔ ke we lɔ tueŋ në dhuëëŋ de wepiɔ̈ɔ̈th ku në ŋïny ŋiɛc wek Bɛ̈nydïïtdan Yecu Kërtho, yen aye Konydan ë wëi. Ë dhuëëŋ ë ye tɔ̈u ke ye këde ayï ënɔɔnë aɣet athɛɛr. Amiin.