“Lɛ̈kë keek kë luɛɛl Yɛn Bɛ̈nydït Awärjäŋ: Wek ee rïŋ cuet ke riɛm ë ŋoot thïn. Wek ee yiëth lam. Wek ee kɔc nɔ̈k. Eeŋö ee week tɔ täk nɔn ye piny këdun?
Ku na lɔ rïïŋ këriëëc cïï piɛth në biäk de ciɛɛŋ jak, ka acïï bïï dhil cuet, abï dhil nyop ëbɛ̈n. Ku në biäk de rïŋ kɔ̈k, aduëër ë raan lɔgɔk ëbɛ̈n në biäk de ciɛɛŋ cuet thïn.
Raan ëbɛ̈n, raan cï guöp de raan cï thou jak, ku rëër ke cïï waak, abï rëër ke cïï yic ɣer. Në baŋ kënë ye wäl guöp pïïu ka aɣɛɛr. Abï paany de Bɛ̈nydït riɔ̈ɔ̈k, ku acï bï bɛ kuɛɛn në kɔc ke Bɛ̈nydït yiic.