Go bäny lɔ tëde melik ku luelkï an, “Yen ee monyë abï dhil nɔ̈k. Në ee jam jiɛɛm en, abï rem de tɔŋ nu ë pänydïtic tɔ pɛ̈l röt wei, ku alui kë cït ee kënë raan ëbɛ̈n, raan cï döŋ ë pänydïtic. Acïï kɔɔr bïï kɔc kony, akɔɔr bï ke luöi buɔ̈t.”
Ku cötkï an, “Week, röör ke Yithriɛl! Kuɔnykï wook! Kënë ee raan ee kɔc wɛ̈ɛ̈t ë jam de ater ke jurda, ku löŋ, ku ɣön ë Bɛ̈nydïïtë, ë pinynɔm ëbɛ̈n: ku däŋ aya, acï Girikii bɛ̈ɛ̈i Luaŋdïtic, go tëɣericë jɔ riɔ̈ɔ̈k!”
an, “Kënku week yɔ̈ɔ̈k arëët an, Duökï kɔc ee bɛ wɛ̈ɛ̈t ee rinkë? Ku tiëŋkï, we cï Jeruthalem thiɔ̈ɔ̈ŋ në wëëtdun, ku we de piɔ̈ɔ̈th luɔi bä wek riɛm ë raanë dɛɛr ë woyiëth!”
Kɔckë ayek kɔc ee dok ë këyäc, kɔc ee piɔ̈ɔ̈th dap dït, ku yek ŋɔ̈ɔ̈ŋdɛn rac kuany cök (ayek jam dïït ɣɔ̈ric lueel ë kethook), ku yek kɔc kɔ̈k kɔ̈c nyïïn nɔn de en ke bïk yök.