Kakë ee kuat de ɣööt ke dhiën de Lebai, ŋɛk ë ke yiic acï gɔ̈ɔ̈r rin. Ŋɛk ke kuatden ëbɛ̈n, raan de run kathiërrou ku nɔn de nɔm run juëc, ade nɔm biäkde në luɔi de Luaŋdït yic.
Ku të kuɛ̈ɛ̈th wek, Lebai abïk Paany de mät aa dɔ̈k, ku lek piäät piny të la wek piɔ̈ɔ̈t thïn. Ku raan däŋ pei të cïn Lebai, raan lɔ lɔ në paany lɔ̈ɔ̈m, ke näk.
Jɔku Bɛ̈nydït leec në luɔi cï Yen wo gäm ciɛɛŋ cïï duëër ë nieeŋ. Yok Nhialic tiiŋ piɔ̈u në läm ye wok e lam ku luuiku, ku lecku, yok riɔ̈ɔ̈c ku rïïuku.
Ku ënɔɔnë Kërtho acï bɛ̈n ke ye Bɛ̈nydïït ë kake Nhialic, kapiɛth nu eenë, yï thon cï Yen thou ku pɛ̈l wook karɛckuɔ, ku paanydïït Yen luui thïn ee dikëdik aläl, acie paany ë yïk ë raan, ee tëɣeric nu paannhial.