Gokï thiëëc an, “Bɛ̈ny ee wëët, yïn ŋicku nɔn ee yïn käŋ lueel apiɛth ku wɛ̈ɛ̈të kɔc apiɛth, ku cïï kɔc ee kuany yiic, ku ye kɔc wɛ̈ɛ̈t ë kueer ë Nhialic në yic.
Ku wo bï dhil tïc ë thööny de Kërtho nɔm wodhie, thööny de guiëërëlöŋ, ago raan ëbɛ̈n käŋ yök ka bï röŋ në kë cï looi ë guöpde yic, nɔn ee yen këpiɛth, ku nɔn ee yen kërac.
Ku wek bäny de nïïm lïïm, yak luui wäklë ayadäŋ tëde lïïmkun, yak wɛ̈i pɔ̈l wɛ̈i aa wek ke waai: në ŋïny ŋiɛc wek cöökë an, Bɛ̈nydun week ayadäŋ anu paannhial, ku acïn kuëny ee yen kɔc kuany yiic.
Ku të guiɛɛr wek löŋ, yak kɔc kiëët nïïm kedhie, ku duökï kɔc ee pɔ̈ɔ̈c yiic, cakaa raan yïndï ë cïn raan ya wek riɔ̈ɔ̈c ë yen në biäk ee guiëër ë löŋdun bɛ̈n tëde Nhialic. Ku bɛ̈ɛ̈ikï gööny rilic tëde yɛn ku abä keek bɛ̈n guiir.’
Bɛ̈nydït Nhialicdun anu nhial ë yiëth nïïm ëbɛ̈n, ku riɛl nïïm ëbɛ̈n. Yen Adït ku Awärjäŋ, ku abïï ë dhil riɔ̈ɔ̈c. Yen acïï tɛ̈ɛ̈k yic ee nyuɔɔth, ku acïï kumthok ee gam.
Ë cïn raan bï akeu waan, ciɛm mɛnhkënë ë këdäŋ: luɔi ee yen Bɛ̈nydït yen ee Raan bï ka cït ee kakë guöör kedhie, acït man cï wok e kɔn lɛ̈k week ayadäŋ, ku cuk röt tɔ ye cäätɔɔ.
Ku të ya wek Wääda cɔɔl rin, Raan ee löŋ guiir në kë rɔ̈ŋ ke luɔi de raan ëbɛ̈n, ku cïï kɔc ee kuany yiic, ke we rɛ̈ɛ̈r ë aköölkuön ë kɛ̈ny wek ee tënë ke we riɔ̈c.
Kɔckë ayek kɔc ee dok ë këyäc, kɔc ee piɔ̈ɔ̈th dap dït, ku yek ŋɔ̈ɔ̈ŋdɛn rac kuany cök (ayek jam dïït ɣɔ̈ric lueel ë kethook), ku yek kɔc kɔ̈k kɔ̈c nyïïn nɔn de en ke bïk yök.