Luɔi ee yen Nhialic, Raan ɣɔn yöök ɣɛɛrëpiny, an, “Bä bei tëcol, ye piny riaau!” Yen aa riau wopiɔ̈ɔ̈th, agoku riau de ŋïny de dhuëëŋ de Nhialic yök, riau nu ë Yecu Kërtho nyin.
Ayï luaŋ ë Nhialic bï jam mat kekë yiëth adï? Ku week, wek aye luaŋ ë Nhialic pïïr, acït man cï Nhialic e lueel an, “Yɛn bï rëër ë keyiic, ku cath ë keyiic, ku yɛn bï aa Nhialicden, ku kek abï aa kɔckï.”
Yɛn cï piäät ë tim cï rïïu nɔm kɔ̈u wokë Kërtho ëtök, ku yɛn ŋoot ke ya pïïr, ku acïï be aa yɛn, ee Kërtho en apïïr ë yaguöp. Ku pïïr piëër ɛn ë guöpic ënɔɔnë, ee gäm en a piëër ɛn, gäm aa yɛn Wën ë Nhialic gam, raan ë nhiaar ɛn, ago rɔt gaam në biäkdï.
Ku tɛ̈ɛ̈n acïn Girikii nu ku cïn Judai, ku cïn aŋuɛl nu ku cïn raan cie aŋuɛl, ayï Jur rɛɛc ë ciɛɛŋde, ayï Thekuka, ayï lïm, ayï raan lääu nɔm, abï ciën këdäŋ, ku Kërtho yen aye këriëëc ëbɛ̈n, ku nu ë käŋ yiic kedhie.
Wok de nïïm aŋäth dït cï mac piny cïn kë lëu en në wuök tëde, në biäk de këde pïïrda, aŋäth ŋicku ëgɔk bï wo tɛ̈ɛ̈k në gëlgël ë luaŋdït ë paannhial, ku ɣeet wook tëɣeric ëwic wär këriëëc.