20 Döt löŋ ë wuur mɛnhdï, ku du nɔm kɔn määr në wëët ë moor.
Ye kë lueel ë wuur piŋ, ku du moor ee dhɔɔt guöp të cï yen dhiɔp, na cie keek ke yïn duëër liu.
Kɔc kɔ̈k ayek wärken läät, ku acïkï märken ee thieei.
Tääuwë yïnɔm piny apiɛth mɛnhdï, ku piŋ jam de pɛlënɔmdï ku yöŋ de käŋiic.
Abï yï dhiɛɛl piny ya paan ë thuɔɔu. Kueer ciɛth en thïn, ee kueer ë thuɔɔu.
Guɔ wɛ̈ɛ̈t dhuök juëc tïŋ, wɛ̈ɛ̈t kën guɔ gïu, ku tiëŋ wën dhɔ̈n tök në keyiic.
Wok cï lööŋ cï Jonadap wën de Rekap gäm wook riëëu kedhie. Wook ku diëërkuɔ, ku wɛ̈ɛ̈tkuɔ ku duetkuɔ, wok cie dek në mɔ̈u.
Wek mïth, yak ka ke kɔc ë dhiëth week piŋ ë Bɛ̈nydïtic: kënë dï, yen apiɛth.
“Na de raan nɔm mɛnhdɛn rilnɔm ku ee jam rɛɛc piŋ, mɛnh cïï man ku wun ee riëëu, cakaa yen ë yek dui.
‘Aciɛɛn de Nhialic abï tɔ̈u ë raan yeth, raan ee wun kekë man tɔ yäär.’ “Ku abïï kɔc kedhie jɔ bɛ̈ɛ̈r an, ‘Amiin!’