4 De raan cï kɔn lɔ paannhial ku le bɛ̈n piny? Eeŋa cï yom kɔn dɔm në yecin? Eeŋa cï pïïu kɔn duɔl në lupɔde yic? Eeŋa tɛ̈ɛ̈u ë loi piny thar ëbɛ̈n? Cɔl ŋa ku cɔl mɛnhde ŋa? Lɛ̈kë yɛn të ŋic yïn keek.
Ago Jakop lɛ̈k en an, “Yïn liɛp, acï go ye dhääl, lɛ̈kë yɛn rinku.” Ago raan puɔ̈k nɔm Jakop an, “Eeŋö yan yï lɛ̈k rinkï?” Ku ëtɛ̈ɛ̈n, ë Jakop bɛ̈n jɔ thieei.
Bɛ̈nydït yen aa cak paannhial, ee yen cɔl Nhialic! Aa kïït piny ku ciɛk, go looi ke ril ëtör ku bï tɔ̈u athɛɛr. Akën looi ke ye kë cï riääk cïn yic kɔc, aa looi ke ye të bïï ë kɔc cieŋ thïn. Ee yen ë luel en an, “Yɛn ee Bɛ̈nydït, ku acïn yanh däŋ nu.
Apiɛth tei, Nhialic guöpde, abï yï nyuöth kë bï yïn en ŋic: Nyan dhuec abï mɛwä dhiëëth ku abïï cäk an, Emanwɛl, të lueelë yen në thoŋda, ee “Nhialic atɔ̈u ke wook.”
“Käŋ kedhie acï Wäär ke yiɛ̈n ɛn: ku acïn raan ŋic wënde, nɔn ee yen ŋa, ee wun etök, ku acïn raan ŋic wun, nɔn ee yen ŋa, ee wënde etök, ku raan nu ë Wënde piɔ̈u luɔi bï en ë nyuöth en.”
“Na kënkï wɛ̈ɛ̈t de Nhialic ëbɛ̈n riëëu, wɛ̈ɛ̈t cï gɔ̈ɔ̈r në awerekë yic, ku na kënkï rin ke Bɛ̈nydït Nhialicdun riëëu, rin ke gäi, rin ye kɔc riɔ̈ɔ̈c,