“Mɛnh ë raan, jäny melik de Rip aläldïïtë. lɛ̈kë ee jamdiënë: yïn ee käŋ looi cï köör në juöör yiic, ku yïn cït nyaŋ ee bok kiir. Yïn ee pïïu tup nyïïn në yïcök abï pïïu ke kiɛɛr tuööp.
Ku kɔc lik ke Yithriɛl cï döŋ apïr ayadäŋ, abïk nu në juöör juëc yiic cil. Abïk jök cït köör nu në läi yiic roor, ku cïtkï ŋun ë köör cï lëu amɛ̈l yiic. Abïï kake dhuööŋ yiëth ke cïn raan luäk keek.
Ago kɔc ke pänydït bɛ̈n ke akɔ̈l ë kën lɔ piny ë akööl ë dhorou an, “Ee kënou mit arëët, awär miök de kiëc? Ku eeŋö ril aläl awär köör?” Ago Thamthon bɛ̈ɛ̈r an, “Na ë we kën pur në weŋdï, adï kɛ̈nkï meekdiënë mɛɛk.”