Aye Bɛ̈nydït lueel an, “Piɛŋkï këdï, wek kɔc kɔɔr kuɔɔny, wek kɔc ee luääk kɔɔr tëde yɛn. Takï wenïïm në kuur ë bä wek thïn, të wään wëc ë week bei thïn.
Yen ka, wek mïthëkɔckuɔn nhiaar, yak kɔ̈ɔ̈c tëdun aril, duökï röt ë tɔ jäp tëdun, yak wenyïïn ŋuak në luɔi de Bɛ̈nydït ë aköölnyïïn kedhie, në ŋïny ŋiɛc wek luɔiduön ril nɔn cïï en ee kë ɣɔ̈ric ë Bɛ̈nydïtic.
Ku acie yöŋ cän e guɔ yök en luɛɛl, ayï dik cän guɔ dikëdik: ku yɛn ŋoot ë ya cop këdäŋ, nɔn de en të bän e dɔm, yen aye kë ë dɔmë yɛn ë Kërtho Yecu aya.
ke thëm cïï gämdun them, luɔi ee yen këpiɛth aläl awär adhääp bï riääk, acakaa yen ë them ë mac, ka bï yök aye këde lɛc ku dhuëëŋ ku riëëu ëkööl bï Yecu Kërtho rɔt nyuɔɔth.