Go raan töŋden lɔ në duumiic bïï wɛl ye cam lɔ tet, go enap roor yök, go tet ku thiɔ̈ɔ̈ŋ lupɔde ku bïï, ku tem keek, ku tɛ̈ɛ̈u keek në tööny de cuei yic, akuc nɔn yen kɔc wook.
Ku däŋ piɛɛth ë raan kɔɔr pɛlënɔm, në pɛlënɔmde ee kɔc wɛ̈ɛ̈t në ŋïnydekäŋ, ku mɛ̈ɛ̈t kɛ̈ŋ juëc yiic ku them keek ku kɔɔr ke yiic ku jɔ ke guiir në gök de tëët.
Kër ke tiim acïk biɔɔr ku dhoŋkï, go diäär ke kuany ke ke ye tiim ke thät. Në biäk kën ë kɔc e yökic, Nhialic Aciëŋden acïï piɔ̈u bï kok ke keek, acï ke bï nyuöth kokdepiɔ̈u.
Kë lueel ë Bɛ̈nydït Awärjäŋ ë nɔɔnë kï an, “Yɛn tɛ̈ɛ̈u këërkëër ril ku le dïu piny në Dhiɔn. Ku yɛn bï kuur de aguk nɔm ril tääu ë yenɔm, ku acï gäär kɔ̈u ee wëlkë an, ‘Gäm ril ee käŋ guum.’
Kɔckï abä keek riɔ̈ɔ̈k në biäk kuc kek Ɛn. Në baŋ cä wek ŋïnydï rɛɛc wek bäny ke kake Nhialic, wek cä keek jäi, ka wek cïï bï bɛ ya bänykiën ke kake Nhialic. Në luɔi cä wek nïïm määr në löŋ de Nhialicdun, Yɛn bï nɔm määr ayadäŋ në mïthkun.