Na wën, aa tïŋ Jothep mïthëkɔcken, ke ŋic keek. Go keek luööi cït man ë kɔckɛn kuc. Ku jiëëm keek arac, lop keek an, “Bäkï ë nou?” Gokï puk nɔm an, “Wok bɔ̈ piny ë Kanaan, buk bɛ̈n ɣööc agamɔ.”
Aguɔkï raan ceŋ lupɔ cï läkëläk riëëu, ku yɔ̈ɔ̈kkï, an, “Nyuc ee tënë, tëpiɛthë,” ku yɔ̈ɔ̈kkï raan kuany nyin an, “Kääcë tɛ̈ɛ̈n, ku nɔn nyuuc yïn piny ë yacök eenë,”
Acï ya lim wën an ta ye kuany ayɔ̈ɔ̈i ke rap wën ee döŋ piny ë kɔc lui cök. Ë guɔ dap riëël wën amiäk, ka aa lui ë caŋ amiäk wën, ka ajɔ piac nyuc atiëpic ënɔnthiinë lɔ̈ɔ̈ŋ.”
Raan töŋ de käudu bï pïïr abï lɔ tëde bɛ̈ny de kake Nhialic, ku lek lip në atek ku nɔn ee këcam, ke ke bï bɛ̈ny de kake Nhialic aa kuɔny. Ago rɔt yök kë bï cam.”
Yen tëde ka ënɔɔnë takkic apiɛth ku tïŋ kë bä looi, në biäk cïï riääk thiök kekë bɛ̈nyda, ku paande ëbɛ̈n. Ee raan rac aläl ku acïn raan duëër en jam de piŋ!”