Ago Rebeka lɛ̈k Yithaak an, “Yɛn ë pïïr maan në këde duet ke Ɣit, diäär ke Ethau. Ku na lɔ Jakop bɛ thiëëk në keyiic në nyan cït keek, ke pïïr bä bɛ yɔ̈k miɛt adï?”
Ku le roor guöpde ciɛth ë akööl tök, le ku nyuuc ë tim thar, ku jɔ rɔt läm thuɔɔu lueel an, “Ë loi, ënɔɔnë, Bɛ̈nydït, nyaaiyë wëikï yɛn cïï kuarkuɔ wär!”
Ku kɔc cï döŋ ke ke pïïr, kɔc ke jur rɛɛcë, kɔc rɛ̈ɛ̈r ë ɣään cän keek thiäi thïn, abïk thuɔɔu aa ŋuöön në pïïr pïïr kek. Acä lueel, Yɛn Bɛ̈nydït de rɛm.”
Na wën aacï akɔ̈l ruɛl, ke Bɛ̈nydït Nhialic ë tɔ yom de aköl amiäk tɔ put kekë köpiör cï tucëtuc, go tuöc de akɔ̈l Jona duɛ̈ɛ̈r thööŋ abïï nïp ago thuɔɔu ŋuöön. Ku lueel an, “Aŋuɛ̈ɛ̈n ë luɔi thuɔu ɛn ku mäl në pïïr.