Kɔckë, të ciɛk kek löŋ ë lueel Nhialic ŋic an, kɔc ë ka cït ee kake looi aröŋkï ë thuɔɔu, ke ke ŋoot ë ke ye kakë looi, ku yek piɔ̈ɔ̈th rɔ̈m ayadäŋ në kɔc ë ke looi.
Guɔ röl däŋ ë raan piŋ, röl bɔ̈ paannhial, lueel en, an: “Bäkï bei thïn, wek kɔckï! Ke we cïï bï mat në yen ëtök në karɛcke, ke we bï liu ë kakɛn riäk en yiic!