Yɛn cï Yayïth këët, ku wek kën yith lueel. Acïn raan tök në weyiic, raan cï awänyde gam, ku acïn raan tök në weyiic, raan cï lop an, ‘Eeŋö cä wööc?’ Ŋɛk ee cath në cäthde, cït man ë jöŋgör lɔ ë tɔŋic.
Yen kën ë tɔ ya loi ater wo keek, aguɔ keek tuɔɔc piny de kɔc de kek ater. Ku të le piɔ̈ɔ̈thkɛn kën ë cueel röt kuɔɔr piny ku cuɛtkï ariöp de karɛcken piny.
Yɛn ë Bɛ̈nydït wööc piɔ̈u, ka yɛn bï yök ke ya gum agönhde ë määth. Na miäk, abï ya kony, ku nyooth yinydï. Abï ya bɛ̈ɛ̈i të ɣer, ka yɛn bï yinyde tïŋ.
Go Balaam pɔ̈k nɔm tunynhial ë Bɛ̈nydït an, “Kënë acä wööc. Akuöc nɔn ë yïn kɔ̈ɔ̈c kueer ke yï pën Ɛn kueer. Ku ënɔɔnë, na ye lɔdï tïŋ ke rac, yɛn bï a nɔm puk.