Bɛ̈nydït ee pinynɔm caath ku woi, ke bï riɛl gäm kɔc piɛth piɔ̈ɔ̈th ee yen riëëu. Yïn cï tak cït man ë dhɔ̈n, gɔl ënɔɔnë leer tueŋ, yïn bï tɔ̈u ë tɔɔŋ yiic.
Të tïŋ yïn piny ayɔŋë kɔc kuanynyïïn thïn ku jɔt yicden në riɛl, ke yï du gäi. Në luɔi ye bɛ̈ny nɔm dɛ raan mät ke yen nu në yenɔm, ku ade bäny dït kɔ̈k mät ë keek nu ë kenïïm.
Bäny de kake Nhialic akënkï thiëëc an, tɔ̈u Bɛ̈nydït ënou? Bäny ke kake Nhialic de nɔmdï akuckï Yɛn. Bäny ke baai acïk A rɛɛc, ku jam tït në rin ke Baal, ku lɛmkï yiëth cïn naamden.
Go raan ë athölbö tɔ kut kɔ̈ɔ̈c tëmec, ku reec e nyin jat nhial, ku jɔ yepiɔ̈u biɔ̈ɔ̈k, ku lueel an, ‘Nhialic kok piɔ̈u we yɛn, yɛn ee raan ee kërac looi!’