Ee kɔc gäm täŋ ee raan cït kë cam ŋeth. Täŋdɛn ë dhɔ̈ɔ̈n ee ye thɛl të wär kaam duëërë yen kony. Acïï bï gäm rɔt nɔn ye yanh muk në yeciin nɔn cïï yen ee yath taitai.
Go yɛn lɛɛr ë kal de Luaŋdït yic thïn. Të thiääk ke tëɣeric, në kaam de yïk kekë kueer, të de yic röör kathiërrou ku dhïc. Acïk kekɔ̈ɔ̈th wel tëɣeric, ku acïk kenïïm guöt piny të lɔ aköl amiäk, ke ke lam akɔ̈l bɔ̈ thok.
Ku ënɔɔnë, ayek awäc gïtic në luɔi ë cieŋ. Acïk röt luöi yiëth ke nɔmden në atekken. Yiëth cï atëët ke ŋiëc cuëëc ka acïk dikëdik, acïkï ee Nhialic. Ku yek lueel an näkkï yiëth miɔ̈c! Ku duëër kɔc yiëthkï ciim thook adï, yiëth cït gup dau!
ku të ciɛk kek Nhialic ŋic, ka cïkï ee riëëu ë riëëu ee Nhialic riëëu, ku cïkï ee leec, acïk aa kɔc ee ɣɔ̈ric tak ë kepiɔ̈ɔ̈th, ago piɔ̈ndɛn piɔl ago cuɔl ëcut.
“Ayï wënkui, ku nɔn ee wëndu, ku nɔn ee nyandu, ku nɔn ee tiiŋduön nhiaar, ku nɔn ee raan määth wek arëët, aduëër yïn riit piɔ̈u ë määth, ke yï bï yiëth lam, yiëth kënë ke kɔn lam wekë kuarkun.
Ku të cä wek nhial lieec ku tiëŋkï akɔ̈l kekë pɛɛi ku kuɛl, ku ka nu nhial kedhie, duökï röt bï tɔ them, aguɔkï keek lam. Acïï Bɛ̈nydït Nhialicdun keek gäm juöör kɔ̈k ë pinynɔm bïk keek aa lam.