Aye Bɛ̈nydït lueel an, “Kɔc pelnïïm ë ke cïï röt ee leec në pɛlënɔmden, ku kɔc ril ë ke cïï röt ee leec ë riɛlden, ku kɔc kueth ë ke cïï röt ee leec ë kuɛthden.
Yak ka ke wegup tɔ thou, ka nu ë piny nɔm, kɔ̈ɔ̈rëdiäär, luɔi col, tum ee raan e piɔ̈u tuöm ka ke piny, ŋɔ̈ɔ̈ŋ de kërac, ku wui de kalei, yen aye läm de yiëth.
Kɔc juëc ë kaken ë pinyë nɔm, ye ke yɔ̈ɔ̈k, ë ke cïï röt ee tɔ dït, ku cïkï juëc ë käŋ ee ŋɔ̈ɔ̈th, ka kuc ë raan nɔn bï kek tɔ̈u në yen, ë ye Nhialic pïïr yen yek ŋɔ̈ɔ̈th, Raan ee wo miɔɔc ë käŋ kedhie në dhuëëŋ, ke wo bï piɔ̈ɔ̈th aa miɛt ë keek.