1-2 Në ee kënë cök, ke Jop ë yethok jɔ bɛ̈n liep ku lɛ̈ɛ̈t kööl ɣɔn dhiëëthë ye thïn, lueel an,
Ënɔɔnthiinë, riɛnyë Yïciin tueŋ da, ku jak këriëëcdɛn tɔ̈u ke yen, abï Yï lat ë Yïnyin!”
Në ee kakë yiic kedhie, Jop akën wäc bïï Bɛ̈nydït gɔ̈k.
Agokï rëër në yen piny në nïn kadhorou, ke cïn raan jam ke yen, në luɔi ë cï kek këde tïŋ ke ye gök de tɔ̈ɔ̈k.
Ënɔɔnthiinë, riɛnyë Yïciin tueŋ da, ku jak yuɔɔmde ku guöpde, abï Yï lat ë Yïnyin”
“Adï jɔ kööl ɣɔn dhiëëthë ya thïn nyaai, ku cien wɛ̈ɛ̈r ɣɔn luel en an, bï maa liac në mɛwä.
Acïn naamde të ŋoot yïn ke yï kuc kë luel.
Acïk tɔ jeth piɔ̈u abï jam cuuth ke cïï be tak.
Amawoou yɛn dhiau piɔ̈u! Eeŋö jɔ amaar yɛn bɛ̈ɛ̈i ë piny nɔm? Yɛn ee göth ku tɛɛr wo kɔc ëbɛ̈n kɔc ke pinyda. Yɛn cïn wënh cä nööm ku cïn wënh cä gam, ku kɔc kedhie ayek ya läm aciɛɛn.