11 Raan ëbɛ̈n cï a tïŋ ku nɔn cï piŋ në këdï ee ya thieei ku nyoothkï miɛt ë piɔ̈nden,
na kën piɔ̈nde ya thieei, ku kën guöp tuöc në lupɔɔ ë cuëc në nhïm ke thökkï. Ka duëër a leec në piɔ̈nde ëbɛ̈n.
Yïn, yïn cï kɔc juëc dhil kɔn jääm piɔ̈ɔ̈th, ku tɔ kɔc kɔ̈c ril.
Wëlku ayek raan wiëëk muɔ̈k nhial, ku ee miɔɔl kɔ̈c tɔ ril.
Bɛ̈ny piɛth piɔ̈u ee ya miɛtëpiɔ̈u, ku bɛ̈ny rac ee kɔc tɔ ŋun në keyäc.
Ayï raan cï gäm rou aya, ke yök ren kɔ̈k ayadäŋ.
Na wën, të ŋoot en ke lueel, kakë, ke tiiŋ tök ë kut ë kɔc yiic ke jɔ yeröl jɔt, lueel an, “Thieithieei ë yäny ë dhiëëth, ku thïn cï thuat!”
Go kɔc piath de yenthok gam kedhie, ku jɔkï gäi në wël de yiic dhuëëŋ wël ë bɔ̈ bei ë yethok, gokï röt thiëëc an, “Cie wën ë Jothep?”