Tiiŋ abaar de raan töŋ de kuut ë tït acï kiɛɛu mɔ̈c Elica an, “Bɛ̈nydï, monydï acï thou! Cït man ŋic yïn en, aaye raan ee riɔ̈ɔ̈c në Bɛ̈nydït, ku ënɔɔnë raan ë käny acï bɛ̈n, ku akɔɔr bïï wɛ̈ɛ̈tkï kaarou jɔt bïk aa lïïmke në baŋ de käny ë monydï.”
Wok ee jur tök ë kɔckuɔn ke Judai, cï mïthkuɔ piɛth cït man ë mïthken? Ku wok ee mïthkuɔ ɣaac bïk aa lïïm ka duetkuɔn kɔ̈k acï ke guɔ ɣaac, ke ke ye lïïm. Wok ënïïm ciën riɛl në biäk cïï duumkuɔn ke rap, ku duumkuɔn ke tiim jɔt tëde wook.”
Bɛ̈nydït abï röördït ke wut, ku bäny ke kɔcke bɛ̈ɛ̈i ë luk nɔm. Aake gɔɔny an, “Wek ë duum ke tiim yak, ka ɣöötkun acïk thiäŋ në kak ë nämkï tëde kɔc kuanynyïïn.