Acakaa nɔn ee yɛn melik ë lɔc Nhialic, yɛn ë rɔt yök ke ya kɔ̈c ee köölë. Kek wɛ̈ɛ̈t ke Dheruiakë acïk a yiɛ̈n guöp akuöörkuöör arëët. Abïï Bɛ̈nydït ke luöi këtuuc rɔ̈ŋ ke keek!”
Du yïnɔm kɔn guöt piny në yath nɔm, ku du läŋ. Yɛn aye Bɛ̈nydït Nhialicdun, ku Yɛn ee mantil. Kɔc man ɛn aya ke luöi këtuc, ayï mïthken agut cï rem ye rɛm diäk, ayï ŋuan, rɛm man Ɛn.
Guiɛɛrkï kɔc ee kɔc tɛm röt! Näkkï wɛ̈ɛ̈t ke meliŋë në biäk de awɛ̈ɛ̈c ke kuarken! Acïn raan ë keyiic bï rɔt bɛ jɔt ku mɛc piny ku nɔn be yïk nɔm ë pɛ̈ɛ̈nydït.
ku lueel an, “Eeŋö ye kääŋë nyooth, kääŋ ye dap lueel ku nyöökë yic piny de Yithriɛl? ‘Wärken ke mïth ku märken ayek enap kec cam, Ku mïth ayek kɛc de enap yök.’
Ku ëtɛ̈ɛ̈n, wek bï kë loi rɔt jɔ ŋic në kaam de raan ɣer piɔ̈u kekë raan ee karɛc looi, ku kaam de raan ee Nhialic luööi kekë raan cïï Nhialic ee luööi.
“Ee Yɛn Bɛ̈nydït, yɛn cïï piɔ̈u ee dap diu. Ku yɛn tɔ̈u wokë nhiëër agɔk, ku päl de awɛ̈ɛ̈c. Ku këdï acïï nɔm ee lööny piny, yɛn ee mïth luöi këtuc, ayï mïthken në awäny ë wärken ayï kuarken!