Go Nhialic lueel an, “Piny ë cil nɔm në ka ye cil kedhie, wal ee luɔk në nyïïn, ku tiim ee luɔk në mïth ëbɛ̈n, cït man ë nyïïnken kedhie, ë ke cil në piny nɔm.” Agokï cil cït man cï Yen e lueel.
Go Nhialic lueel an, “Kake ɣɛɛr ë ke bɔ̈ në gëlgël paannhial, ke ke bï aköl pääk kekë wakɔ̈u. Ku bïk akööl aa nyuɔɔth, ku nyoothkï run, ku nyoothkï mäi, ku rut ku ruël röt gɔl
“Eeŋö ye kɔckï mim ke cïn kë cïk lueel, wään la Yɛn tëden bä keek la ke luök? Eeŋö kën kek cɔ̈tdï puk nɔm wën cɔ̈ɔ̈t Ɛn? Cä guɔ ciën riɛl kuɔny ɛn keek? Yɛn duëër wɛ̈ɛ̈r tɔ dëu abïï yic riɛl të cän e lueel ku pɔ̈k kiɛɛr ke ke ye jɔ̈ɔ̈r, abï rec nu thïn thou në biäk de ciɛ̈n pïïu.
Athiriya acïï wook duëër kɔn luök taitai. Ku wok cï bï bɛ kɛɛc në jöŋgöör ke tɔŋ kɔ̈ɔ̈th. Ku acuku bï bɛ nyɔk ë lëk wok en yiëthkuɔn ë loiku keek në wocin, an wek ee Nhialicda. Në baŋ ye abaar kokëpiɔ̈u yök tëde Yïn.