Na wën ke Debid ë jɔ amatnɔm ëbɛ̈n yɔ̈ɔ̈k an, “Lɛ̈kkï Bɛ̈nydït Nhialicdun thieithieei!” Ago amatnɔm ëbɛ̈n Bɛ̈nydït Nhialic de kuarken lɛc nɔm, ku jɔkï kenïïm guöt piny, në riëëu rïïu kek Bɛ̈nydït ku melik aya.
Na wën, ke amatnɔm ëbɛ̈n ke ke jɔ mim, ku piŋkï këde Baranaba ku Paulo, ke ke guiir göök ku ka ye kɔc ke gäi, ka cïï Nhialic looi ë Juöör yiic në kecin.
Ku acie në bɛ̈nde etök, ku në riët cï e riit piɔ̈u yenguöp në këdun ayadäŋ, wään lëk en wook täŋ aa wek ɛn tak aläl, ayï dhiën aa wek dhiau, ayï lɛ̈thduön aa wek yiic lɛ̈th në biäkdï, aguɔ piɔ̈u jɔ miɛt arëët awär miɛtëpiɔ̈u awään.
Na wën, aacï Pineɣath bɛ̈ny de kake Nhialic kekë bäny ke akutnɔm kathiëër kɔ̈kë jam piŋ, jam de dhiën ë Ruben kekë dhiën ë Gad, ku biäk de dhiën ë Manatha tɔ̈u të lɔ aköl amiäk, ke kueth kepiɔ̈ɔ̈th.