Bɛ̈nydït abï të tök lɔc, të bï ë Yen aa lam thïn, ku abäk aa yiɛ̈n käŋ ëtɛ̈ɛ̈n, ka cä lɛ̈k week, miɔ̈cduön näk miɔ̈c ye nyop ëbɛ̈n, ku miɔ̈cduön kɔ̈k, ku töŋ de thiëër, ku miɔ̈c, ku miɔ̈cduön kɔ̈k cï ke thön Bɛ̈nydït.
Na wën, acï dhiën ë Ruben, ku dhiën ë Gad, ku biäk de dhiën ë Manatha nu të lɔ aköl amiäk ɣet Geliloth piny nu ë Jordan lɔ̈ɔ̈m, piny de Kanaan thok, ke ke yïk yïïŋ dïït cï kuöc läk.
“Akutnɔm de Bɛ̈nydït ëbɛ̈n ee week luɔp an, Eeŋö ja wek Nhialic de Yithriɛl guɔ lɔ wööc piɔ̈u, ku yiɛ̈kkï röt yïk? Eeŋö tɔ we yïk yïk ku aŋiɛckï luɔi rɛɛc en tëde Nhialic?
Piɛŋkï apiɛth, të cïï pinydun piɛth, ke we bɔ̈ eenë pinyda, të nu paany de Bɛ̈nydït, bäk rɛ̈ɛ̈rkï në wook, ku duökï Bɛ̈nydït wäc piɔ̈u. Acïn Yïïŋ däŋ pei kɔɔrku të cïn yïïŋ de Bɛ̈nydït Nhialicda, yïïŋ tɔ̈u në paanyic.
Go kɔc ke Giliyad wanh jany ye kɔc Jordan teem peec, yen të ye raan töŋ de kɔc ke Eparaim cï poth tɔŋ bɛ̈n ku lueel an, “Takkï ya tëm.” Go kɔc ke Giliyad thiëëc an, “Ye raan ë Eparaim?” Na le bɛ̈ɛ̈r an, “Ei.”