“Yɛn Bɛ̈nydït wek cä cɔɔl ku gäm we piathëpiɔ̈u, ke bä tïŋ nɔn bïï ë yic looi në pinynɔm. Cakaa yïn we yɛn ë mac löŋ në kɔc kedhie, në kueerdu we yɛn we bï ɣɛɛr yiɛ̈n juöör.
Na wën, të ŋoot en ke jam, ke luän ɣer ëwic kum ke piny, ku jɔ röl bɛ̈n ë luätic röl luel en an, “Wëndiën nhiaar kï, wëndiën mit ë yapiɔ̈u arëët, yak kake piŋ!”
Wɔikï, kööl abɔ̈, yeka bɔ̈yë ënɔɔnë, kööl bï we thiäi wei, lɔ ŋɛk tëde ku lɔ ŋɛk tëde, ku nyääŋkï ya piny yatök: ku yɛn cïï tɔ̈u a tök, luɔi nu Wäär kekë ɛn.
Yɛn cïn kën aa lëu yatök: kën aa piŋ, yen aya yɛn löŋ guiir: ku piɛth guiëërdï, në kë cän këde piɔ̈ndï ee kɔɔr, ee këde piɔ̈n ë Wäär, raan ë toc ɛn, yen aya kɔɔr.
Yecu, Bɛ̈nydan dïït ë kake Nhialic, aŋic täu de kɔ̈c kɔ̈c wok, në baŋ ɣɔn cï Ye kɔn them në thëm kithic cït man ye wo cool ë themë wook, ku Yen akën kërac kɔn looi!
Ɣɛɛ, Yen Bɛ̈nydïït ë kake Nhialic kɔɔrku ka. Yen aɣeric, acïn guöp awäc, acïn këthïïn cool nu ë Yeguöp, acï pɔ̈c bei ë kɔc ee karɛc looi yiic. Yen Yecu acï jat nhial.
Wek mïthkiën thiikë, kakë a gäär ke week, ke we cïï kërac bï aa looi. Ku na de raan loi kërac, ke wo de Raan ë këda kuɔny ë guiëër ë Wääda nɔm, yen aye Yecu Kërtho raan piɛthpiɔ̈u.