Ee thaar manë guöp, ke Yecu yöök kuut ke kɔc, an, “Ë we bɔ̈ biic cït man ë ka yïn raan tɔŋ, raan ë käŋ rum, ke we muk abätɛ̈ɛ̈u ku thieec, bäk a bɛ̈n dɔm? Ë aköölnyïïn kedhie yɛn ë rëër wo week ëtök Luaŋdït, ke ya wɛ̈ɛ̈t, ku wek kën a dɔm.
Na wën, ke nyuc piny të nu kën ee käŋ juaar thïn ë Luaŋdïtic, ku jɔ daai të cuɛtë kut ë kɔc wëu ë kën ee käŋ juaar thïnic: go kɔc juëc kɔc cï bäny gokï wëu juëc cuat thïn.
Ku bänydït ke ka ke Nhialic ku kɔc ee löŋ gɔ̈ɔ̈r akɔɔrkï luɔi bï kek e dɔm ë thaar manë guöp, ee riɔ̈ɔ̈c riɔ̈ɔ̈c kek ë kɔc tei: aŋickï nɔn ë lueel en kääŋë në këden.