‘Yɛn cï kuëŋ nɔn cïn en raan ee run thiërrou le tueŋ në kɔc ɣɔn luäk bei pinyde Rip, bï ɣet piny ɣɔn cä thɔ̈n Abraɣam, kekë Yithaak, ku Jakop në luɔi cï kek Ɛn ee riëëu taitai.
“Wek yɔ̈ɔ̈k ëyic an, Raan piŋ wëlkï, ku gɛm raan ë toc ɛn, ka cath ke pïïr athɛɛr, ku acïn gääk bï tääu ë yeyeth, acï bɛ̈n bei ë thuɔɔuwic, le të nu pïïr.
Ku kɔc ke luɔi de löŋ kek atɔ̈ukï ë aciɛɛnic kedhie: luɔi cï e gɔ̈ɔ̈r an, “Raan ëbɛ̈n raan cie cool ë döt ka cï gɔ̈ɔ̈r ë awerek de löŋic kedhie, bï keek aa looi, ka cï cieen!”
Në täŋdunic, duëër aa këtuc dïït cït ŋö, yen kuöm bï röŋ ke raan bï Wën ë Nhialic dhɔɔt guöp? Në reec reec yen En, ku kɛ̈c në yecök, ku ee riɛm de löŋ cï piɛc mac bï yen tɔ piɛthpiɔ̈u tɔ cïn naamde, ku ye Wëidït ɣer ke dhuëëŋdepiɔ̈u läät ë lɛ̈ɛ̈t rac.
Ka buk poth adï, të kën wok wonïïm riët kuɔɔnydïït de wëiyë. Ku Bɛ̈nydït guöpde Yen aa kɔn ee jamë luɛɛl, ku jɔ kɔc ɣɔn cï ye piŋ nyuöth wook nɔn yen yic.
Ku na ariɔ̈c, ku kɔc reec gäm, ku kɔc nhiany piɔ̈ɔ̈th, ku kɔc ee kɔc nɔ̈k akurkï, ku kɔc ee diäär kɔɔr, ku kɔc ee thuëth, ku kɔc ee yiëth lam, ku aluɛth kedhie, këden ee täu bï kek tɔ̈u ë baar ë dëp ë macic ku thulpuric, yen aye thon ee kek rou.”