Ago cuɛ̈l nööm, bï aa ŋïny bï ye ŋic, ku bï aa bɔ̈t de piathëpiɔ̈u cï yök në gäm, piathëpiɔ̈u ɣɔn cath kekë yen ɣɔn ŋoot en ke kënë cueel. Ago aa wun kɔc gäm kedhie, acakaa të kënë ke cueel, ke piathëpiɔ̈u bï tɔ ye këden ayadäŋ.
Ku ye raan cäk gam ayadäŋ week, të cä wek jam de yic piŋ, yen jam piɛth de kuny cï we kony wëi: ku week, të cä wek guɔ gam, ke we cï gäär piɔ̈ɔ̈th Wëidït ɣer, Wëi cï kɔn lueel an, bï gäm wook.
Na cak kɔc e looi aya, ke këërkëër ë wec Nhialic akääc, ke cïï wiëëk, acï gäär kɔ̈u cöökë an, “Bɛ̈nydït aŋic kɔc cï aa kɔcke.” Ku cöökë aya an, “Raan ëbɛ̈n raan ee Kërtho cɔɔl rin ë nyaai ë luɔi de këracic.”