Aa ye jam në baŋ de këriëëc ee cil piny ëbɛ̈n, gɔl në tiim ke thidar de Lebanɔn ale gut në ɣathop ee cil në kal kɔ̈u. Ku aaye jam aya në biäk ë läi, ku diɛt ku kak ee mol piny, ku rec wïïr.
Ku nɔ̈mkï wal, në wal ke ɣathopiic, ku juɔɔlkï ke në riɛm de nyök nu abïny yic, ku wiɛ̈ɛ̈thkï riɛm në ɣööt thook, ɣöt thok baŋ cuëc, ku baŋ cam ku ɣöt thok nhial. Ku ë cïn raan lɔ biic ɣönde aruu piny.
Ku ëtɛ̈ɛ̈n, raan ɣeric ë nöm ɣathop, ku jool në pïïu, ku yoor paany, ku këriëëc tɔ̈u thïn ëbɛ̈n, ayï kɔc tɔ̈u thïn. Ku nɔn ee raan ë jak yuɔɔm ë raan, ku nɔn ë jak raŋ.
Go raan tök kat, le ku thiëëŋ kë wën ee pïïu jooc në mɔ̈n cï wac, ku tɛ̈ɛ̈u ë wai aruöör nɔm, gëm en le dek, ku lueel an, “Jakï pɔ̈l, tïŋkï nɔn bï Elija bɛ̈n bɛ̈ɛ̈i piny!”