Ago kɔc kɔ̈k ee kɔckɛn ë piööcë gokï röt thiëëc kapäc an, “Ee käŋö kë lëk wook? An, tëthiinakäŋ, ke we cïï ya bï tïŋ, ku an, Na ëlë tëthiinakäŋ, ke we bï ya tïŋ, ‘ku ee luɔi jäl ɛn la tëde Wäär?’
Go bɛ thiëëc raandiäk an, “Thimon, wën ë Jona, nhiaar ɛn?” Petero piɔ̈u diu luɔi cï en e thiëëc raandiäk an, “Nhiaar ɛn?” Go lueel an, “Bɛ̈nydït, yïn ŋic këriëëc ëbɛ̈n, aŋic nɔn nhiaar ɛn yïn.” Go Yecu yɔ̈ɔ̈k an, “Nyuääthë amɛ̈lkï.”
Go Yecu ke yɔ̈ɔ̈k an, “Tëë ye Nhialic yen ee Wuöördun, adï yak a nhiaar: nɔn ë bä yɛn tëde Nhialic bä eenë, ku yɛn ë cïï bɔ̈ në këde yenhdï, yen aa toc ɛn.