“Yɛn adït ku Ya Nhialic ɣeric, raan tɔ̈u aɣet athɛɛr. Yɛn rɛ̈ɛ̈r të thöny ku tëɣeric, ku Yɛn ee rɛ̈ɛ̈r aya wo kɔc cï röt kuɔɔr piny ku cïk kepiɔ̈ɔ̈th puk, aguɔ keek gäm aŋäthdï, ku riëtëpiɔ̈u.
Go yɔ̈ɔ̈k ë Judai an, “Ënɔɔnë aŋicku nɔn de yïn guöp jɔŋ rac. Abraɣam ë thou, ayï tït, ku ye lueel an, të dötë raan wëlkï, ka cïï thuɔɔu bï thiëëp anande.
Ayï luaŋ ë Nhialic bï jam mat kekë yiëth adï? Ku week, wek aye luaŋ ë Nhialic pïïr, acït man cï Nhialic e lueel an, “Yɛn bï rëër ë keyiic, ku cath ë keyiic, ku yɛn bï aa Nhialicden, ku kek abï aa kɔckï.”
Ku na week, kë cäk kɔn piŋ të ɣɔn gɔlë jam, takï tɔ̈u ë weyiic. Na tɔ̈u kë cäk kɔn piŋ të ɣɔn gɔlë jam, na tɔ̈u ë weyiic, ke we bï tɔ̈u ë Wëndeyic, ku täukï ë Wäädayic aya.
Guɔ röl dïït ë raan piŋ abɔ̈ paannhial, lueel, an, “Tiëŋkï, paany de Nhialic atɔ̈u ke kɔc, ku abï rëër ke keek, agokï aa kɔcke, ku Nhialic guöp abï tɔ̈u ke keek, ago aa Nhialicden: