Go Yecu ke yɔ̈ɔ̈k an, “Kɛ̈nkï kɔn kueen ë kacïgɔ̈ɔ̈r yiic anandun an, ‘kuur cïï kɔc yïk alooc rɛɛc, Yen guöp aye tɔ ye kuur ë aguk nɔm, Ee luɔi de Bɛ̈nydït ee kënë, ku ye kën ë wo tɔ gäi!’
Na wën, ke ke jɔ gɔl ë wëët an, “Wën ë Raan abï kajuëc dhil guum, ku bï dhil rɛɛc ë röördït, ku bänydït ke ka ke Nhialic, ku kɔc ee löŋ gɔ̈ɔ̈r, ku bï dhil nɔ̈k, na miäk, acï nïn aa diäk, ka bï rɔt bɛ jɔt.”
Ku lueel an, “Wën ë Raan abï kajuëc dhil guum, ku abïï röördït rɛɛc, ku bänydït ke ka ke Nhialic, ku kɔc ee löŋ gɔ̈ɔ̈r, ku abï nɔ̈k, ku be rɔt jɔt ëkööl ee kek diäk.”
Raan cï guöp riɔ̈ɔ̈c në biäkdï ku në biäk de wëlkï, raanë abï Wën ë Raan guöp riɔ̈ɔ̈c në biäkde, të bï yen ke dhuëëŋ de yenguöp, ku dhuëëŋ de wun, ku dhuëëŋ de tuucnhial ɣeriic.
Në luɔi cï en kööl tök lueel, kööl bï en löŋ de pinynɔm guiir ë piathëpiɔ̈u në raan cï tɔ ye bɛ̈ny ee löŋ guiir, ku acï kënë tɔ ŋic kɔc kedhie an, ee jam yic, në jön cï en e jɔ̈t bei ë kɔc cï thou yiic!”
Ënɔɔnë yak röt jɔ tiit ke we cïï bï jäi të jiëëm ë Nhialic week. Na kën kɔc wään piŋ rölde, ɣɔn jiëëm En keek ë Mothe thok ë piny nɔm eenë poth taitai! Yak tak duɛ̈ɛ̈rkï poth të rɛɛc wek Yecu raan jiëëm week paannhial!
Ka buk poth adï, të kën wok wonïïm riët kuɔɔnydïït de wëiyë. Ku Bɛ̈nydït guöpde Yen aa kɔn ee jamë luɛɛl, ku jɔ kɔc ɣɔn cï ye piŋ nyuöth wook nɔn yen yic.
Jam ë Nhialic apïïr ku acath ke riɛldït yen kɔc cuur gup, ee raan gutic arëk abï ɣet të ye wëi kekë pïïr tɔ̈u, ku lɔ miök ku të ye kur ke yom nyïïn rɔ̈m, awär abätäu moth thok ëbɛ̈n, abätäu athok rou, ku ye ka kɔɔrku, ku ka yok tak ëbɛ̈n woi yiic në wopiɔ̈ɔ̈th.
Ku tënhial kekë piny nu ënɔɔnë acï ke tɔ̈ɔ̈u, në jam manë, bïk mac tiit, ku aye ke muk aɣet kööl ë guiëërëlöŋ de kɔc reec Nhialic, kööl bï kek riääk ëliŋliŋ.
Ee Yɛn Nhialicdun, Raan ë luäk week në nuɛɛnkun yiic ku ka dhal week ëbɛ̈n, ku ee köölë wek cï ya reec, ku lɛ̈kkï Yɛn an gäm week melik. Yen tëde ka, ënɔɔnë mätkï röt Bɛ̈nydït wedhie, në dhiëënkun ku ɣöötkun.”’