Na cï pïïr de guöm thök, abï piɔ̈u bɛ miɛt, abï ŋic nɔn kën Yen gum në ɣɔ̈ric. Awundiën cï rɔt gam, miɛt ɛn piɔ̈u we yen, abï këtuc de kɔc juëc ɣääc ku në biäkde abä keek päl karɛcken.
Luɔi ee yen Nhialic, Raan ɣɔn yöök ɣɛɛrëpiny, an, “Bä bei tëcol, ye piny riaau!” Yen aa riau wopiɔ̈ɔ̈th, agoku riau de ŋïny de dhuëëŋ de Nhialic yök, riau nu ë Yecu Kërtho nyin.
Yeka, ee yic, yɛn ë käŋ tɔ ye riääk tei kedhie, në biäk de piath wär këriëëc, piath de ŋïny ŋiɛc ɛn Kërtho Yecu Bɛ̈nydiëndït, raan cï riääk de kakï kedhie aa tiiŋ nɔm në biäkde, ku acä ke tɔ ye wɛr tei, luɔi bän Kërtho yök,
En aa guööm ɛn ee kakë aya: ku acä keek guum, ke yɛn kën yäär, në biäk ŋiɛc yɛn raan cä gam, ku aŋiɛc ëgɔk nɔn duëër en këdäŋ ŋiëc tiit kë cä kuɛ̈i yen aɣet kööl bï bɛ̈n.
Na cak kɔc e looi aya, ke këërkëër ë wec Nhialic akääc, ke cïï wiëëk, acï gäär kɔ̈u cöökë an, “Bɛ̈nydït aŋic kɔc cï aa kɔcke.” Ku cöökë aya an, “Raan ëbɛ̈n raan ee Kërtho cɔɔl rin ë nyaai ë luɔi de këracic.”
Yɛn ŋic luɔidu, ku ŋiɛc të tɔ̈u yïn thïn, yen të nu thööny ë Catan, ku yïn ee rinkï döt ë muk, ku kɛ̈në gäm gɛm yïn ɛn jai, acakaa kööl ɣɔn nu Antipa cäätɔdiën adöt, raan cï nɔ̈k ë weyiic, të ye Catan rëër.
Yɛn ŋic luɔidu, ayï luɔiduön tuc, ayï liɛɛr ë yïnpiɔ̈u, ku luɔi cïï yïn këde kɔc rac duëër guum, ku thëm cï yïn kɔc them kɔc ee röt tɔ ye tuuc ku cïkï ye tuuc, ago ke yök aye aluɛth.
Yɛn ŋic luɔidu, ku ŋiɛc katuc ee yïn dhal, ayï kuany cï yïn nyin kuany (ku yïn cï bäny), ku ŋiɛc lɛ̈ɛ̈t rɛɛc de kɔc ee ye lueel, an, yek Judai, ku cïkï ye Judai, ku yek luaŋ de Catan.
Ku gäär tunynhial de ɣön ë Nhialic nu Thardith alë: Kakë aluel raan keek, raan de Wëi ke Nhialic kadhorou, ku kuɛl kadhorou: Yɛn ŋic luɔidu, yïn cath we rin cït man ë kë pïïr, ku yïn cï thou.