27 Them kɔckï Jeremia, cït man ye raan wëëth them, ku tïŋ täu bïï kek tɔ̈u.
Piŋ Jeremia, yïn cä tɔ ye pänydït cï gël ee köölë, ku ta yïn ee mën de wëëth ku kal de maläŋ! Raan ëbɛ̈n raan tɔ̈u ee pinyë nɔm, meliik ke Juda, ku bäny ke luɔi, ku bäny ke kake Nhialic, ku jɔ ya kɔc, abïk yï maan.
Yïn bä tɔ cït kal de maläŋ ril të de keek. Abïk thɔ̈ɔ̈r ë yïn, ku acïkï yïn bï tiam, Yɛn bï tɔ̈u wo yïn, ku gɛ̈l yïn ku muɔ̈k yïn aril.
Në biäk de ee kënë acï Bɛ̈nydït de rɛm lueel an, “Yɛn bï kɔckï lëëŋ cï wëëth, ku thɛm keek. Kɔckï acïk kërac looi, eeŋö däŋ duëër luöi keek?
“Mɛnh ë raan, cï rɔt guiir bä löŋden guiir? Ke jɔ looi. Täkë kenïïm në karɛc cïï kuarken looi.
“Mɛnh ë raan, cï rɔt guiir luɔi bï yïn pänydïït cï yic thiäŋ ke kɔc ee kɔc nɔ̈k luöi këtuc? Tɔ ŋic karɛckɛn wään cï ke looi ëbɛ̈n.