ku luel an, ‘Kënë yen abï tuöl tëde Babilonia, abï mou ku acï rɔt bï bɛ jɔt taitai, në biäk de riääk bïï Bɛ̈nydït yiɛ̈n yen.’” Wël ke Jeremia acïk jɔ kɔ̈ɔ̈c ee tënë.
Ku ëtɛ̈ɛ̈n, abï raan ater tïŋ, ku gëm en ayäär. Kɔc wään ee ya dɔl guöp an, “Nu Bɛ̈nydït Nhialicdu ënou? Abä ke bɛ tïŋ awiëëk. Abï keek dum yiic, ku ciɛth ë kekɔ̈ɔ̈th cït raan cath ë tiɔ̈kic.
Wɔikï diɛt nhial, acïkï ee com, ku acïkï ee tem, ku acïkï rap ee kuöt ë adhɛn yiic, ku wuöörduön nu paannhial yen aye keek tɔ cäm. Ku week, cäkï ŋuän ë keek arëët?
Go tunynhial menyjelde ɣaak ë piny nɔm, ku kut mïth ke enap nïïm, enap de piny nɔm, go ke cuat ë gök de këdäŋic kën ee mïth ke enap dhiim thïn aye mɔ̈u, mɔ̈n ë agönh tuc de Nhialic.
Ku bɔ̈ abätäu moth bei ë yethok, bï en juöör kip: ku abï ke jɔ cieŋ ë thieny wëëth: go kën ee mïth ke enap dhiim thïn duöm piny, aye mɔ̈u, mɔ̈n ë tuöc de agönhdïït ë Nhialic Awärjäŋ.