Yɛn bï bɛ̈n tëde week ku luäk week. Yɛn bï juöör kedhie riɔ̈ɔ̈k, të cän week thiäi thïn, ku wek cä bï riɔ̈ɔ̈k. Ku wek cä bï pɔ̈l ke we kën ë luöi këtuc, ku të lan we luöi këtuc, abä looi arɔ̈ŋ. Acä lueel, Yɛn Bɛ̈nydït.”
Yɛn bï kɔc ke ater tooc bïk tim de enap de kɔckï lɔ yɛp piny, ku acïkï keek bïï riɔ̈ɔ̈k taitai. Abä keek yɔ̈ɔ̈k bïk kër tɛm nïïm wei, në cïï ee kërkë ee kakï.
Të wään la yɛn ke ya cɔ̈ɔ̈r, go Pelatia wën de Benaya löny ku thou. Yɛn cï rɔt bɛ̈n cuat piny, ku dhiaau në röl dït an, “Ei, Bɛ̈nydït Awärjäŋ! Bä raan ëbɛ̈n nɔ̈k në kɔc ke Yithriɛl yiic, kɔc wään cï döŋ apïïr?”
Të wën le ë kɔc ke ke näk, yɛn aa tɔ̈u ëtɛ̈ɛ̈n yatök. Guɔ yanɔm guöt piny, ku cööt në röl dït an, “Bɛ̈nydït Awärjäŋ, cï gɔ̈th arëët we Jeruthalem ka Yïn kɔɔr bä raan cï döŋ ë Yithriɛl ëbɛ̈n nɔ̈k?”