Keek kedhie abïk Pilithiin aa mak të lɔ aköl athɛ̈i, ku yiɛkkï kɔc rɛ̈ɛ̈r të lɔ aköl amiäk. Ku abïk piiny ke kɔc ke Edom ku Mowap peec, ku abï ë kɔc ke Ammon keek riëëu.
Keek kedhie abïk riɔ̈ɔ̈c ku abïï arɛɛm ke tiaam, cït arɛɛm de tiiŋ dhiëth. Abïk röt aa liec ë ŋäny ŋäny në riɔ̈ɔ̈c, ku dëpkï nyïïn ë liapliap në ayäär.
Ënɔɔnë kääckï ku takkï wenïïm! De mony duëër meth dhiëëth? Ka eeŋö yan moc ëbɛ̈n tïŋ ke bom ye yäc në yeciin cï tiiŋ rɔ̈p? Eeŋö ye kɔc kedhie kenyïïn nyuiin?
Yɛn cï dhiëëu piŋ, cït dhiën de tiiŋ rɔ̈p, ee kiɛɛu cït kiɛɛu de nyan kaai. Ee kiɛɛu de pänydït de nyan de Dhiɔn, ee wëi gap nhial, ee yeciin riny ke lueel an, “Amawoou, yɛn cï thou! Abïk yɛn bɛ̈n nɔ̈k!”
Kë tueŋë acït köör, ku ade wuök cï cuɔɔr. Ku të wën daai yɛn, wuök acï keek guɔ cuän bei. Go läi jat nhial ku tɔ kääc në yecök. Na wën ke gëmë nɔm de raan.